Genieten

Vrijdagmorgen, 6.45 uur vertrek uit Amstelveen. Het sneeuwde, koud. Rillerig bij de bushalte. Bijna 2 uur vertraging omdat het vliegtuig sneeuwvrij moest worden gemaakt. Gelukkig hebben we wat tijdspeling voor de overstap in Houston, dus we kwamen op tijd aan in San Jose. Op tijd, betekent voor onze begrippen wel bijna 24 uur later. Het is hier dan nog vrijdagavond. Voor de eerste nacht hebben we het hotel geboekt waar ons reisgezelschap van Baobab op 18 december ook aan komt. Een mooi hotel dat midden in het centrum ligt. Op de kamer aangekomen verruilden we onze bergschoenen voor de open sandalen en snelden naar beneden om bij te komen voordat we ons bed in zouden duiken. Gelukkig vonden we de ober nog bereid om ons een verfrissing te schenken. Wat sliepen we deze nacht lekker.
De eerste dag in Costa Rica hadden we gepland om de stad San Jose te bezichtigen. Het theater , volgens de boeken het mooiste gebouw in de stad bevond zich naast het hotel. Inderdaad heel mooi . Vervolgens bezochten we het nationaal museum met een vlindertuin . Grote blauwe vlinders. Zien jullie ons jacht maken: veel foto’s geschoten, maar ze lieten zich niet zo makkelijk pakken. Overal cirkelden ze, maar niet recht voor de lenzen. We zouden ze nog veel zien. Een interessant museum, maar toen we naar buiten liepen regende het. Les 1: ga nooit zonder regenjas of plu op stap. We hadden niets bij ons. Samen met een Nederlandse studente gewacht en uiteindelijk een taxi terug genomen. Na een lange lunch nog snel een bezoek aan het goudmuseum en toen met een reeds ’s morgens bestelde taxi naar La Garita, waar we in het donker aan kwamen. Nadat we een pizza hadden laten brengen doken we om 9 uur vermoeid ons bed in.
In het dorpje La Garita hadden we vanuit Nederland voor 4 nachten een kamer geboekt bij Dos Palmas, een hotel midden in de bossen en op kilometers afstand van een restaurant of Supermarkt. Maar met taxi’s (gelukkig betaalbaar) kom je ver. Na een lange nacht hadden we een rustdag. In de ochtend maakten we een planning voor de komende 10 dagen en ’s middags hield ik me voornamelijk bezig om een verhaal naar de weblog te zenden, hetgeen helaas niet lukte door internetproblemen. De volgende ochtend werden we vroeg opgehaald voor een toer naar de vulkaan Irazu, de hoogste vulkaan van Costa Rica en daarna maakten we een tour naar Cartago, de voormalige hoofdstad van Costa Rica en thans een bedevaartsoord en het Orosi dal met de vele koffieplantages. Heel interessant en leerzaam.
De volgende dag hadden we een rustdag gepland, maar tijdens het ontbijt hoorden we dat een ander Nederlands stel naar de vulkaan Poas zou gaan en die wilden we ook wel zien. We konden mee. Uiteindelijk werd het een hele leuke leerzame dag maar voor de vulkaan waren we te laat. Om in de krater te kunnen kijken moet je voor 10 uur op de top zijn, anders zit alles in de wolken. Nee, geen vulkaan, maar de hele dag op stap met een Nederlandse oud leraar en hobbyist op het gebied van (pijlgif)kikkers en (kolibries) vogels. Hij had jaren in een natuurpark gewerkt en wist boeiend heel veel te vertellen. Ook over de koffie weten we nu heel veel.
Gisteren, 12-12-12 mijn verjaardag. Een speciale dag die op bijzondere wijze gevierd moest worden. Om 9.00 uur stond de taxi voor met als einddoel een Casa voor 6 nachten in Samara. De plaats ligt aan de Pacific Ocean en in dat gedeelte van het land komen we niet met de groep. Maar hoe wij er moesten komen? Openbaar vervoer is erg goedkoop maar met koffers en rugzakken in een bus…! Daar kwam nog bij dat we midden in het bos zaten en (naar later bleek) midden in het bos moesten zijn. Nog een optie was een auto huren, maar dat idee hadden we in de stad al laten schieten. Erg luxe ons dus laten rijden, zodat we ook van de omgeving konden genieten. Na een rit van 5 uur (met koffiepauze hoor) kwamen we in de lodge van Chris Hawks aan. (Casa del Halcon).Een klein lief huisje met eigen slaapkamers en keuken en……2 hangmatten. Een klein paradijsje in het bos en gelegen aan een bosweg. Een privé-baai ligt hier achter. Omdat we nog niet hadden gelunched liep Chris mee naar het dorp Samara(2 km) en naar een restaurant op het strand. Daar kwamen we onder het genot van een groot glas bier bij van de reis en konden we wennen aan de hitte. Terug met een taxi langs een supermarkt en toen neergestreken op het terras. Ik lekker in de hangmat met een wijntje bijna in slaap gevallen. Om 19.30 uur werden we door Chris opgehaald om in het dorp te gaan eten. Chris is een Canadees en langs de hele kust hebben Amerikanen en Canadezen hier eigen woningen. Dus gedurende de hele avond maakten we kennis met vrienden van Chris. Na een afzakkertje in een andere bar kwamen we vermoeid na afloop van mijn verjaardag in ons paradijsje terug. En geslapen dat we hebben! Straks worden we opgehaald voor een BBQ op het strand. Avonturen of niet?
Tenslotte: Het is geen duur land, maar je moet erg oppassen met betalen. Goede afspraken maken. Temperatuur: heet. Volgens mijn Iphone 33 graden. Met windje is het uit te houden. Hier aan de kust ook erg vochtig. (hebben pijlgifkikkers nodig). Veel mooie bloemen. Je kunt zien dat veel bos is gekapt ten koste van bouwland. Bergland waar we door reden is erg mooi. Mensen erg vriendelijk en hulpvaardig.
Dank voor alle lieve (mail)berichten voor mijn verjaardag. De eerste berichtjes kwamen om 0.55 uur al onder mijn hoofdkussen vandaan. Het tijdsverschil is hier 7 uur vroeger . Ook de reacties op de log vinden we leuk. Mijn broer Michael weet dat we nog leven en mijn verjaardag in Samara met een temperatuur van 33 graden hebben gevierd tot diep in de nacht. Ja volgend jaar blijf ik in de buurt zodat je het weer mee mag vieren. En Jack gaf een leuke hint dat we ons in Costa Rica bevinden. Wel 1,5 keer Nederland, dus zoeken maar tussen de aapjes hier.
Mensen, het is welletjes voor vandaag. Marja ligt in de hangmat en dat vakantiegevoel ga ik ook weer oppakken. Veel liefs van M&M