verder met Baobab

Dinsdagmorgen 7 uur staat Chris gereed om ons naar de opstapplaats voor de shuttle bus naar San Jose te brengen. Wat een service! Na een onstuimig afscheid stappen we op de bus en rond half twee worden we voor de deur van het Gran hotel Costa Rica afgezet. Na ons geïnstalleerd te hebben op onze kamer gaan we de stad in. Tjee, wat is het druk hier. Waren we helemaal ontwend. Hele gezinnen zijn aan het shoppen. Later hoorden we dat iedereen de ontvangen kerstcentjes zo snel mogelijk weer op wil maken. De stad is een klein beetje in kerstsfeer. Lang niet zoals bij ons. Geen speciale kerstkleding en gezellige etalages. Maar toch leuk om dit alles te zien. We hadden het Jade museum nog op ons programma staan, maar toen we daar rond 16.00 uur kwamen bleek het al een half uur gesloten. Helaas. Moe van het slenteren door de stad zijn we in ons hotel neergestreken. Voor ons diner even languit. (ja sorry, maar we worden wel steeds een dagje ouder). Net voordat ik ging liggen: klop klop op de deur en daar was Claudia, onze reisleidster van Baobab. Even kennis gemaakt en van haar hoorden we dat de groep wellicht na 23.00 pas zou arriveren. We hadden in gedachten om ze te verwelkomen, maar toen lieten we die gedachte maar varen en we lagen rond 23.00 uur op bed.
19 december. De volgende ochtend om 7 uur bij het vertrek maakten we kennis met onze reisgenoten. 14 personen, 2 paren en verder allemaal gezellige jonge mensen. Totaal 5 mannen en 9 vrouwen. Ons reisdoel voor de eerste dag was Tortuguera NP. Dus een busrit dwars door Costa Rica naar de westkant (Caraibische kust). Hierdoor kwamen we dwars door de bananenplantages en vernamen van Claudia veel over de geschiedenis en welvaart door de bananen. Ook vernamen we alle problemen die de bestrijdingsmiddelen met zich meebrengen. Laat in de ochtend kwamen we bij een aanlegplaats aan vanwaar boten alle bezoekers van het park naar de lodges transporteren. Het park bestaat uit allemaal waterwegen en Tortuguero ligt op een landtong aan zee in het regenwoud. Deze plaats is vooral bekend door de vele schildpadden die hier hun eieren leggen. Helaas voor ons was het seizoen voorbij. Na onze intrek in de lodge en een lunch was de middag voor ons om de omgeving te verkennen en de diverse dieren te spotten. Toekans in de bomen en apen rondom ons. Maar ook grote gekleurde leguanen lagen en hingen overal in de bomen.
20 december, vroeg op, want we gingen om 6 uur een boottocht maken om de dieren in het park te ontdekken. ’s Nachts had het behoorlijk geregend, maar we hadden geluk en het was droog. Met een schipper en een gids kregen we veel vogels en twee kaaimannen te zien. In de middag gingen we naar het dorpje Tortuguera en brachten we een bezoek aan het schildpadcentrum. Vervolgens het strand op om te zien of we toch nog jongen schildpadjes zagen lopen. Na een lange wandeling langs het strand, begon het op de terugweg te regenen. Geen schildpadjes gespot, lekker nat, maar met een volle maag gingen we weer met de boot terug. En wat heeft het die nacht geregend! Watervallen kwamen omlaag. Niet voor niets zaten we in het regenwoud met bijzondere flora en fauna.
21 december. ’s Morgens bakken regen. Maar we gingen toch weg en het zou een lange bustocht worden naar Panama. Eerst met de (overdekte) boot een tocht van een uur naar een plek waar de bus ons op kon halen. Bij de grens was het gelukkig droog. Een hele onderneming om daar over te komen. Niemandsland bestond uit een lange spoorbrug waar we over moesten lopen. Een brug met losse bielzen en we moesten wel uitkijken waar we liepen. De bus moest met onze koffers via een andere brug rijden. Het ging achteraf nog snel (met wat extra dollars) en een goed uur later waren we in Panama met onze bagage. Met de laatste veerboot gingen we naar het eiland Colon van de eilandengroep Bocas del Toro. Het hotel ligt in het centrum van het plaatsje met dezelfde naam.
22 december. De hele dag met een grote catamaran zeilen en snorkelen. Een groot deel van onze groep ging mee. Een stralende dag op het water. Niet jaloers worden hoor!
23 december. ‘nachts regen, ‘morgens regen, ‘middags plenzen en wij nat. Niets geregeld, maar i n de middag zijn we beiden met een watertaxi naar Red frog Island gegaan. We wilden de rode kikkers wel zien. Kikkers die zo groot zijn als een duimnagel. En we hebben ze ook nog gevonden. Foto’s geschoten en gefilmd met de paraplu boven ons hoofd. Een onderneming op zich en dat voor die kleine beestjes.
Het is bijna kerstfeest. We merken er hier niet zo heel veel van. Wel lichtjes, versierde (kunst)kerstbomen, maar geen kerstgezang via radio’s. Op deze eilanden in Panama zitten heel veel backpackers. Dus heel veel jonge mensen lopen hier rond. Ideaal om te surfen in de branding. Het eten is heerlijk en goedkoop. ’s Avonds lekker buiten eten maakt ons vakantiegevoel compleet. Over 2 dagen vieren we kerstfeest in La Fortuna. Men viert hier alleen de eerste dag. Hoe onze dag zal verlopen laten we zo mogelijk nog dit jaar horen.
Liefs van M&M