Te Anau naar huis - Reisverslag uit Wellington, Nieuw Zeeland van Maud Stallvord - WaarBenJij.nu Te Anau naar huis - Reisverslag uit Wellington, Nieuw Zeeland van Maud Stallvord - WaarBenJij.nu

Te Anau naar huis

Door: Maud en Marja

Blijf op de hoogte en volg Maud

16 Januari 2010 | Nieuw Zeeland, Wellington

Hallo allemaal,

Daar zijn wij weer en nu met ons laatste verslag. Jullie begrijpen dat we heelhuids thuisgekomen zijn, maar....uiteraard hebben jullie nog wel iets tegoed. Nu, hier komt het dan.
Toen wij de dag na het vorige zonnige verslag onze ogen opendeden en in afwachting waren van de bijzondere tocht naar de Milford Sound (de mooiste fjord van Nw. Zeeland) kwam de regen met bakken naar beneden en heeft dat ook de hele dag gedaan. Iedereen zegt dat deze fjord op zijn mooist is met zon of ...ook met regen. Het laatste hebben wij dus gezien. Fantastisch en om nooit meer te vergeten. Foto's zullen het kunnen beamen en het was echt alleen maar regenwater wat als watervallen omlaag kwam; stijl omlaag. Toen wij aan het eind van de dag, na een busrit van 1,5 uur weer in Te Anau terugkwamen scheen de zon volop en was het warm. Wel frusterend, maar we hebben genoten. Op het vervolg van onze reis was het korte broek aan, lange broek aan en afritsbare broek aan. Zo afwisselend was het weer: warm, koud of regen.
De volgende dag naar Invercargill en in Riverton zijn we gestopt bij een Paua factory (waar die hele mooie schelpen verwerkt worden tot o.a. sieraden). Van de eigenaar persoonlijk kregen we uitleg en een rondleiding door zijn bedrijf. Het personeel was met vakantie. Ons geluk. Daarna via de Catlins kust met bijzonder mooie baaien (als het regent is een bezoek koud en minder spectaculair) via Dunedin naar Oamaru. Daar hebben wij uren gewacht op de aankomst van geeloogpinquins. Er kwamen er slechts 4 en deze mochten wij van grote afstand bewonderen. Fotograferen is niet gelukt. Maar....wij lieten ons niet uit het veld slaan en gingen 's avonds direct door naar de aankomstplaats van de kleine fairy pinquins, dezelfde die we al in Australie hebben gezien. Ze waren al aan wal toen we kwamen en hebben genoten. Via Omarama zijn we weer het binnenland ingetrokken naar Twizel aan het lake Pukaki om de hoogste berg van het land, de Mount Cook te bewonderen. Dat is de volgende dag deels gelukt tijdens de rit omhoog met de auto. We gingen vroeg op pad, want moesten ongeveer 80 rijden om in het plaatsje Mount Cook Village te komen, vanwaar wij een helicoptervlucht van 3 kwartier hadden geboekt. Door de wind werd het ingekort tot een half uur, maar wij hebben met onze voetjes tijdens een landing, even op de sneeuw gestaan. Waren al gewaarschuwd voor al de sneeuw in Nederland, dus vast wennen. De tocht naar boven en langs de rotswanden en glaciers is onvergetelijk en de Mount Cook zagen wij vanuit de helicopter af en toe door de wolken. Dezelfde dag zijn wij doorgereden naar Lake Tekapo waar wij zo'n mooie overnachtingsplaats met uitzicht over het meer kregen, dat wij direct nog een nacht hebben bijgeboekt. Lake Tekapo is bekend omdat het een heel bijzondere turquoise kleur heeft door de samenstelling van de bodem. Bij zonlicht heel licht en bij somber weer heel donker turquoise. Alleen was het weer de volgende dag somber en fris, met af en toe regen en de enige weg langs het meer was een ongeasfalteerde weg van 37 km. lang. We waren op zoek naar lupines voor mooie foto's (gezien in boeken), die echter door de droge winter al waren uitgebloeid zoals men ons vertelde. De weg tot het eind afgereden en weer omgedraaid. Ruig en rustig. Een enkele jeep sjeeste ons voorbij(van de boeren) en verdween dan in stofwolen. Wij konden aan het eind van de dag en nog dagen daarna stof wegpoetsen van de auto. Van Lake Tekapo reden wij weer naar de oostkust en de plaats Timaru. Regen en koud (16-17 graden), wel 's avonds lekker gegeten als troost. Onze laatste dag zijn wij met diverse omwegen naar Christchurch gereden, genietend van de sneeuw op de bergruggen die wij in de verte zagen. Marja had de dag ervoor een motel gereserveerd vlakbij het vliegveld, die als service zijn gasten met een limousine naar het vliegveld brengt. Motelkamer lekker groot en wij konden onze koffers languit leggen om opnieuw in te pakken voor de toegestane 20 kg. Een zak met overtollige bagage lieten wij achter. Op 12 januari moesten wij voor 10 uur onze auto inleveren, dus om 9.30 vertrokken wij uit ons motel. Met overstappen in Sydney, een stop en vertraging in Singapore en tenslotte een overstap en uren vertraging in Londen, kwamen we woensdagmiddag rond 4 uur op Schiphol aan. In totaal 37 uur onderweg geweest. Moe en voldaan kwamen wij weer in ons eigen huis. Iedereen die onze verslagen heeft gelezen hoeft ons niet te vragen hoe wij het hebben gehad. Het was een fantastisch avontuur, we hebben heeeel veel gezien, beleefd, maar ook veel van deze landen (werelddeel) geleerd. Met veel interesse hebben wij alles opgenomen en moeten het nu allemaal verwerken. Overweldigend mooie landen. Heel verschillend. Jullie horen uit onze eigen mond de verhalen. Tenslotte willen wij iedereen heel hartelijk bedanken voor de leuke reacties. Wij genoten ervan en bleven zo een beetje op de hoogte van het wel en wee in Nederland. Dit was Australie en Nieuw Zeeland en misschien tot hoors op onze volgende reis. Met groet van M&M

  • 17 Januari 2010 - 09:21

    Bjorn:

    Welkom terug in ons koude kikkerlandje. Goed dat jullie beide weer veilig thuis zijn.

    Tot snel!

  • 17 Januari 2010 - 14:48

    Rina:

    Welkom in ons koude kikkerlandje. Het was heel leuk jullie te volgen!

  • 17 Januari 2010 - 16:13

    Olga Heemskerk:

    Hallo Marja en Maud,
    Fijn dat jullie weer gezond en wel thuis zijn. Nog bedankt dat ik met jullie heb "mogen mee reizen". Australië en Nw.Zeeland zijn nog aantrekkelijker geworden om met eigen ogen te bezichtigen. Ik zou zeggen geniet nog heerlijk na en probeer de sfeer van vakantie/vrij zijn vast te houden. Warme groeten uit het koude en natte Haarlem,
    Olga

  • 17 Januari 2010 - 16:14

    Olga Heemskerk:

    Hallo Marja en Maud,
    Fijn dat jullie weer gezond en wel thuis zijn. Nog bedankt dat ik met jullie heb "mogen mee reizen". Australië en Nw.Zeeland zijn nog aantrekkelijker geworden om met eigen ogen te bezichtigen. Ik zou zeggen geniet nog heerlijk na en probeer de sfeer van vakantie/vrij zijn vast te houden. Warme groeten uit het koude en natte Haarlem,
    Olga

  • 18 Januari 2010 - 10:32

    Jannie:

    Welkom thuis en ik zal jullie reisverlagen missen!!!

    Groetjes Jannie

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Nieuw Zeeland, Wellington

Land van aboriginals en maori's

Recente Reisverslagen:

16 Januari 2010

Te Anau naar huis

02 Januari 2010

Greymouth to Te Anau

19 December 2009

Thames naar Greymouth

05 December 2009

Van Auckland naar Thames

29 November 2009

Alice Springs-Perth
Maud

Hallo alle vrienden, familie en kennissen. Op naar de volgende spannende reis. Op 7 december stappen we weer in het vliegtuig en vliegen naar Costa Rica. Tussen 8 december en 18 december gaan we weer met z'n tweetjes op pad in Costa Rica. Op 18 december sluiten we ons aan bij de groep van Baobab en vertrekken dan via de diverse natuurparken naar Panama. Na enkele dagen gaan we weer richting het noorden en dan naar Nicaragua. Dat we veel moois zullen zien is zeker. Of we tijd over hebben om jullie te informeren moeten we afwachten. Maar.....ik heb nu een laptop mee, dus we gaan het proberen en daarbij zullen we zekere ook mooie foto's laten zien. Nog even wat voorbereiding en dan gaan we er weer op uit.

Actief sinds 13 Aug. 2009
Verslag gelezen: 327
Totaal aantal bezoekers 55139

Voorgaande reizen:

24 Augustus 2016 - 13 Oktober 2016

Go West

12 April 2015 - 02 Juni 2015

Eilandenrijk in de Grote Oceaan

07 December 2012 - 09 Januari 2013

Pura Vida !

24 Oktober 2010 - 23 November 2010

De big five en nog veel meer

17 September 2009 - 13 Januari 2010

Land van aboriginals en maori's

Landen bezocht: