Van Vallejo in Californië naar Amstelveen

Beste lezers,
We zijn inmiddels thuis, dus er hoort ook een eindverslag te komen. Daarom nog even kort de laatste gebeurtenissen.
Op onze planning hadden we een reserve dag ingebouwd en Marja wilde graag naar Napa Valley, het wijngebied boven San Francisco. Ik hou ook wel van een wijntje, dus geen bezwaar. Op zondag 9 oktober reden we eerst naar Napa. Een hele mooie vallei en doordat het eigenlijke wijngebied pas boven Napa begint zagen we in het begin weinig wijnranken. De meeste druiven waren al geplukt en de ranken begonnen al bruin te kleuren. Het was mooi weer en een zondag, dus behoorlijk druk op de weg. In Napa, een gezellig stadje liepen we na de koffie op een zonnig terras, naar het visitors centrum, waar we uitleg kregen over de te volgen route. Ons 1e doel was Castello di Amorosa. Een nagebouwd Italiaans kasteel waar een proeverij was. Heel druk, maar de 5 glazen wijn (nou ja, slokjes dan) smaakten prima. Vervolgens op naar het volgende wijnhuis dat Michael ons per mail had geadviseerd. Marja moest helaas rijden dus kon/ mocht niets meer drinken en ik wilde echt geen 5 glazen meer. 1 glas mocht wel, maar daarvoor moest ik toch ook 25 dollar betalen en dat werd te gortig. Dus na een leuk gesprek keerden we, via een winery waar we wat rondgekeken hebben, terug naar Napa voor onze avondmaaltijd. Daar namen we nog wel een glaasje Napa wijn. Kostte ons toch nog 11 euro. Het was daar allemaal echt laaiend duur.
Maandagmorgen 10 oktober terug naar San Francisco. We zaten in Vallejo niet ver van de stad, dus besloten we om via de voorstad Berkeley te rijden en daar enkele uren door te brengen. We vonden een leuke winkelstraat en op een zonnig terras met koffie en lunch vermaakten we ons wel. In de middag reden we via de 13,6 km. lange Bay Bridge, een van de langste hangbruggen ter wereld met 5 rijbanen, de stad binnen. Midden in China Town hadden we een hotel geboekt. Onze Annabelle bracht ons er keurig heen en we hadden het geluk dat we de auto vlak voor de deur konden parkeren om de koffers uit te laden. Toen door naar Hertz om de auto weer in te leveren, hetgeen allemaal snel verliep. De afstand naar het hotel was niet ver, maar in San Francisco lopen vergt toch wel energie door de stijl oplopende steile straten. 's Avonds bezochten we een Ierse pub en namen een dronk op de goede afloop van onze lange autotocht. We reden totaal 7763 mile, hetgeen betekent 12.445 kilometers!!
Ons hotel in San Francisco was beter dan het hotel bij aankomst, maar.....laaiend duur en klein. De bedden waren kort, weer éénpersoonsbedden en de koffers moesten weer worden gesloten om ons te kunnen bewegen. Voordeel was wel dat we in het centrum van de stad vertoefden en de laatste dag brachten we lopend in downtown door. Ook de dinsdagochtend voor vertrek liepen we nog even naar Fischerman's Wharf om bij Pier 39 de zeeleeuwen te zien en een laatste blik op de Golden Gate Bridge te kunnen werpen. Ook zagen we van verre de auto's zich door de negen bochten van Lombard Street slingeren.
Met de Shuttle bus reden we 's middags naar het vliegveld. De douane had een laatste verrassing voor ons. In Phoenix hadden we beiden tijdens ons bezoek aan "neef" Michael Stalford een grote pot jam gekregen. Zorgvuldig gekoesterd en vanaf 3 september steeds in de koelkast gezet. De potten zaten resp. in de rugzak van Marja en mijn handkoffer. Tijdens de controle werden deze terzijde gezet en wij werden uit de rij gehaald voor extra controle. Eerste controle de rugzak en toen de pot eruit werd gehaald (en apart werd gecontroleerd) merkte ik op dat in mijn koffer ook zo'n pot zat. Alles kreeg een extra controle alsof er explosieven in de potten, rugzak en koffer zaten. Het hielp ons niet dat we vertelden dat een familielid de jam had gemaakt. De potten bleven achter. Scheelde wel draaggewicht .
We hadden een voorspoedige vlucht en tot ons geluk ging de 3e passagier naast ons bij zijn vrouw zitten, waardoor wij heerlijk de ruimte van 3 stoelen hadden.

Mede namens Marja hoop ik dat jullie hebben genoten van onze verhalen. Het zal weer wennen zijn op de flat en ik weet zeker dat het enkele dagen duurt voordat we weer in het normale ritme zitten. Tot slot zal ik nog enkele foto's bijvoegen. Voor een compleet beeld wordt er weer een album en DvD gemaakt. Dus het laatste is nog niet gezegd over onze fantastische reis naar West USA.
Dank allemaal voor de leuke reactie's . Daarvan hebben wij genoten.