Over paleizen en tempels,

Lieve allemaal,
Vorige week is Marja gestrand in Yogja. Wat gaat de tijd snel en wat zien we veel! Ook ik moet mijn dagboek erbij halen om te vertellen wat we meemaken. Yogjakarta: op zondag naar het paleis van de sultan. Er heeft zich in het verleden hier heel wat afgespeeld waar wij op school nooit iets over hebben gehoord. Er woont in dit land echt nog een sultan die men vereert. Hij heeft een mooi paleis, waar we in mochten kijken. Met een gids die ons veel vertelde. Na Yogja eerst op maandag langs de Prambanan: een tempelcomplex dat een van de hoogtepunten is van de Hindoe-Javaanse tempelarchitectuur. Heel imposant. Toen ging het richting de bergen, waar we neerstreken in een leuk primitief onderkomen, maar met een heel mooi uitzicht. De bergen zijn eigenlijk allemaal vulkanen en zien er daardoor iets anders uit dan de Alpen. Veel steiler, veel bochtiger wegen. Kortom veel wilder. Fijn dat we een goede chauffeur (Komar)hebben. De volgende morgen stonden we om 6.30 uur klaar om een tempel te bezoeken. Komar bracht ons er heen en vertelde toen dat we naar een waterval moesten lopen waar hij met de auto op ons zou wachten. Het (asfalt) pad volgen en dan kwamen we er vanzelf. Vrij steil omlaag. Ging goed. Toen na een bocht vrij steil omhoog. Minder goed, maar het was vroeg en nog niet zo warm. Toen een 4-sprong. Tja?? Maar rechtdoor was geen asfalt, dus die niet, naar boven ook niet en……jullie begrijpen dat het mis ging. Na nog een half uur lopen, hetgeen niet klopte, kwamen we bij wat huizen en op de weg stond een motor. Het Engelse woord “waterfall” snapte de jeugdige berijder niet, maar gelukkig had hij wel van de tempel gehoord waar we vandaan kwamen. Marja kon hem goed uitleggen dat we naar de tempel moesten. De motorrijders hier zitten wel met 5 personen op de motor, maar 2 Nederlandse deernen achterop was hem te gortig. Snel een jeugdig vriendje opgetrommeld en daar gingen de 2 dames achterop de motor bergje op en bergje af eerst naar de tempel en vandaar weer naar ons onderkomen van de vorige nacht want daar sprak tenminste iemand Engels. Deze dame voorzag ons van koffie en via, via, via werd Komar, op de hoogte gebracht waar we zaten. We hebben ervan geleerd ! De verdere dag heel veel bergwegen gezien en zo kwamen we in Malang, waar we de volgende dag eerst nog een paleis van de koning hebben bezocht (met gids) voordat we naar de Bromo doorreisden.
We hebben bij de Bromo vulkaan van een prachtige zonsondergang genoten, de volgende ochtend om 3 uur op om een prachtige zonsopgang te kunnen zien en vervolgens reden we met een jeep naar de voet van de Bromo om vervolgens eerst te klimmen (nee, op de aangeboden paarden werden de jongelui vervoerd) en toen nog een trap van 247 treden puffend omhoog teneinde in de krater te kunnen kijken. Het stonk boven wel. Voldaan sloten we deze dag af in een heerlijk onderkomen aan de voet van de vulkaan Iljen. Ik had van de zwaveldragers op de Iljen gelezen en moest ze zien. Volgende ochtend, 2.45 uur het bed uit en om 3 uur stond een auto voor de deur om mij op te halen voor een pittige klimpartij op genoemde vulkaan. Pittig was het, maar ik heb de zwaveldragers, de zonsopgang, de zwavel en de gaswolken van deze vulkaan gezien en geroken. Onvergetelijk! Na terugkomst de hele dag niksen. We hadden het verdiend nietwaar! Op zaterdag 9 mei hadden we eerst een rondleiding over een plantage en zagen we een rubberfabriek in productie, alvorens we met de boot naar Bali reisden en door Komar in ons hotel in Pemuteran aan het strand aan de noordoostkant van dit mooie eiland werden afgezet.
Heerlijk 1,5 dag niksen aan het strand en bij het zwembad. Eindelijk echt vakantie. Op maandag werden we opgehaald om in Lovina, ook een plaats aan dezelfde kust een nacht door te brengen. Weer even niksen (lezen) en genieten. Afgelopen dinsdag werden we opgehaald voor een tocht naar het binnenland van Bali. De plaats Ubud, een kunstenaarsdorp, was ons doel. Maar onderweg kregen we heel veel tempels te zien. Eerst door de plaats Singaraja, de vroegere hoofdstad van Bali waar nog veel oude Nederlandse gebouwen te zien zijn. Maar er wordt inmiddels ook veel gesloopt en herbouwd. Het tempelcomplex Pura Ulun werd van alle kanten bekeken en door onze daggids werd verteld dat dit gebouw op de biljetten van 50.000 rupies staat afgebeeld. Leuk om te zien. Inmiddels weten wij heel veel over tempels, beelden, schilderijen, goden en demonen. Ook over het Hindoeistische geloof hebben we inmiddels heel veel gehoord. Al die goden! We houden ze niet meer uit elkaar. In ieder dorp staan minimaal 3 tempels en ieder huis heeft enkele huistempels. Overal worden offerbakjes neergelegd (de vrouwen maken er minimaal 20 per dag). Er is zo’n weelderige planten- en bloemen groei, dat het dagelijks verversen van takjes en bloemen geen probleem is.
Woensdag hebben wij de hele dag geshopt in het stadje Ubud. Een bekend kunstenaarsdorp op Bali. Het lijkt Noordwijk wel. Een en al winkels en ook wij hebben uit Ubud extra bagage in de koffers gestopt. De avond hebben wij genoten van Balinese Legongdansers in het paleis.
Donderdag werden wij weer in alle vroegte opgehaald om via een houtsnijwerkplaats ( met winkel), de Goa Gajeh (de olifantsgrot) tempelcomplex en een heilige reinigingsplaats voor de Hindoeisten de Pura Tirte Empel, naar de gerechtsstad Klungkung te rijden. Ook daar zijn hele interessante fresco’s bewaard gebleven. Uitleg over de hel waar men heen ging als de rechters recht hadden gesproken en tenslotte kwam je (vroeger dan) ook nog wel in de hemel. Mede door de uitleg van onze daggids en onze reisgidsen ging het allemaal leven.
Jullie lezen wel dat we genieten. Iedere avond als we in een nieuw onderkomen arriveren moeten we eerst bijkomen van de dag. Dat doen we op gepaste wijze: hetzij in het zwembad; hetzij met een tukje op ons bed. Af en toe hebben we echt even rust nodig, want we krijgen heel veel indrukken te verwerken. De temperatuur is ook van dien aard dat onze ogen in de auto af en toe vanzelf dichtvallen. Nee, niet door de alcohol, want een fles wijn is hier soms moeilijk te bemachtigen. Hier op Bali lukt dat nog, want er is hier goede Balinese wijn. Overigens wel voor een “toeristenprijs”. Van de fruit juice genieten we dagelijks en de rijst wordt echt wel af en toe vervangen door frites.
Op Bali hebben we iedere keer weer een leuk onderkomen. Geen groot hotel, maar bijna aldoor een appartement of kamer midden in de natuur. Tussen de bergen en met uitzicht op de rijstvelden. Uiteraard met balkon waar we dankbaar gebruik van maken. Zo is het nog wel even uit te houden. Overmorgen vertrekken we naar Flores. We zijn benieuwd hoe dat eiland er uit ziet, want tot nu toe zijn alle bezochte eilanden totaal anders.
Dank voor de leuke reacties en we blazen een beetje warmte en zon naar het noorden. Lieve groet van M&M.